Ponne's Liberty

Ponne's Restyle

TIRZA

Tirza From Blandings Castle

09-04-2001 / 18-06-2013

Onze lieve Tirza was onze eerste hond, onze eerste flatcoat!

Door haar is onze liefde voor dit ras gegroeid en besloten we al snel dat het er niet bij 1 zou blijven.

Dus na een jaar is Cheyenne bij ons gekomen, onze 2e flatcoat.

Tirza was als een moeder voor haar. Ook de kinderen van Cheyenne heeft zij mee helpen opvoeden.

De brutaalste van dit stel hebben we gehouden, dat werd onze Libby.

Zij heeft de tanden van onze tante pollewop meerdere malen meegemaakt,

maar altijd om haar de goede weg te wijzen.

Ook de kinderen van Libby haar eerste nestje vond ze erg interessant,

of kwam dat doordat al die mensen die kwamen kijken altijd iets lekkers voor haar meenamen....

Uit dit nestje hebben we Chanou gehouden.

Door al dat jonge spul rond haar heen is ze altijd een heel actieve hond gebleven.

Ze heeft maar zelden een wandeling overgeslagen.

Lekker aan de waterkant dobberen was het helemaal voor haar.

Zo met haar voeten over de bodem voelen en dan af en toe iets opduiken.

Vele gehoorzaamheidscursussen hebben we samen gevolgd, ook de jachttraining,

maar als je bang bent voor het schot, dan houdt het op den duur op.

Behendigheid vond ze ook erg leuk, alleen het wachten op al die andere honden was weer wat minder! Tirza was ook een ontzettende snoepkont.

Zodra ze maar een voet buiten had gezet, dacht ze dat ze weer een snoepje kreeg

(wat op het laatst natuurlijk ook veel gebeurde).

Tirza heeft in haar leven heel wat mankementen gehad,

waardoor we nooit overwogen hebben om een nestje met haar te doen.

Eerst riep ik altijd dat Tirza geen 6 jaar zou worden, door het gedokter in het begin van haar leven.

Toen ze die leeftijd eenmaal bereikt had gingen we voor de 10 jaar,

die ze met vlag en wimpel gehaald heeft, zonder verder veel tegenslagen.

Ze heeft zelfs ruim 12 jaar in ons midden geleefd, met alleen de laatste paar weken flinke tegenslagen. Tirza was een hond met een heel eigen willetje.

Ze luisterde hartstikke goed,

maar als ze vond dat ze toch eerst even nog daar moest ruiken, dan deed ze dat voordat ze kwam.

Ze was ook heel bang voor vuurwerk en voor de knal apparaten hier op het land,

daar werd ze heel nerveus van.

Ze was een allemansvriend en ging altijd bij iedereen kijken of die een snoepje had,

zeker de laatste tijd.

Helaas is ze overleden tijdens de dracht van Libby haar tweede nestje,

wat de pret van het krijgen van een nestje toch erg overschaduwde....

Ik kan nog tal van mooie/leuke eigenschappen/momenten van haar opschrijven,

maar het komt er eigenlijk gewoon op neer dat het een FANTASTISCHE hond was.

Als het goed is, is ze nu bij Cheyenne en gaan ze weer samen als 2 kameraden verder,

wachtend op ons......